Bzy wiosen zapomnianych

Nie śnię już o Tobie,
Me noce są samotne,

Jak poranki,
Co barwią me serce,
Mglistymi odcieniami szarości.

I nawet wiosna przemija cicho,
Nie szepcze słów słodkich,
Nie oszukuje zmysłów.

A ja
W swej tęsknocie,
Nie potrafię nacieszyć się,
Słodką wonią bzu,

Który tak kocham,
Jak kochałam Ciebie.