ShopDreamUp AI ArtDreamUp
Deviation Actions
Literature Text
Gdy mroki okryją me serce, jak rosy,
Co ozdabiają łąki bezkresne,
I pola ciszą maków posiane,
Z wściekłości i rozpaczy,
Wykrzyczę Twe imię,
Oddając je w rozszalałe ramiona wiatru,
By nosił je dumnie,
W każdym swym podmuchu.
A myśl o Tobie stanie się wspomnieniem,
Tak płochym jak te sarny,
Co w ciszy lasu skryte,
Ronią łzy szkliste, wraz ze mną,
Las wilgotny mgłą okrywając.
Co ozdabiają łąki bezkresne,
I pola ciszą maków posiane,
Z wściekłości i rozpaczy,
Wykrzyczę Twe imię,
Oddając je w rozszalałe ramiona wiatru,
By nosił je dumnie,
W każdym swym podmuchu.
A myśl o Tobie stanie się wspomnieniem,
Tak płochym jak te sarny,
Co w ciszy lasu skryte,
Ronią łzy szkliste, wraz ze mną,
Las wilgotny mgłą okrywając.
13:23 / 13.06.2017
© 2017 - 2024 Saffella
Comments1
ENGLISH ONLY, RIGHT NOW! SOME OF US DON'T SPEAK POLISH!
Comments have been disabled for this deviation